SARS-CoV-2 - Antigenen (eiwitten en peptiden) voor onderzoek en ontwikkeling

Het nieuw geïdentificeerde coronavirus, SARS-CoV-2 (2019-nCoV), heeft tot longontsteking geleid (COVID-19). SARS-CoV-2 behoort tot het Betacoronavirusgenus, waartoe ook SARS CoV (2003) en MERS CoV (2012) behoren. Net als alle andere coronavirussen codeert het genoom van SARS-CoV-2 (2019-nCoV) het spike-eiwit, het enveloppe-eiwit, het membraaneiwit en het nucleocapside-eiwit.

Het spike-eiwit (S-eiwit) bemiddelt receptorbinding en membraanfusie. Spikeiwit bevat twee subeenheden, S1 en S2. S1 bevat een receptorbindingsdomein (RBD), dat verantwoordelijk is voor de herkenning van en binding met de receptor aan het celoppervlak. De subeenheid S2 is de "stam" van de structuur, die andere basiselementen bevat die nodig zijn voor de membraanfusie. Het spike-eiwit is het gemeenschappelijke doelwit voor neutraliserende antilichamen en vaccins. Er is gemeld dat SARS-CoV-2 (2019-nCoV) de menselijke respiratoire epitheelcellen kan infecteren door interactie met de menselijke ACE2-receptor. Het recombinante Spike-eiwit kan inderdaad binden met het recombinante ACE2-eiwit.

Het nucleocapside-eiwit (N-eiwit) is het meest voorkomende eiwit in het coronavirus. Het N-eiwit is een zeer immunogeen fosfoproteïne dat normaal gesproken zeer goed geconserveerd is. Het N-eiwit van het coronavirus wordt vaak gebruikt als marker in diagnostische tests.

Om te helpen bij de ontwikkeling van diagnostische kits, vaccins en neutraliserende antilichamen tegen dit virus, bieden we a panel van onderzoeksreagentia voor SARS-CoV-2, inclusief recombinante antigenen (het N-eiwit, S-eiwit, de S1- en S2-subeenheden van het S-eiwit en het RBD-domein van de S-eiwitten