Fixeermiddelen
Het doel van fixatie is de structuren te behouden en de monsters uit te harden. Dit moet onmiddellijk na de bemonstering gebeuren door het materiaal in een grote hoeveelheid fixeervloeistof onder te dompelen. De meest gebruikte fixeervloeistoffen zijn formaline of Bouin's vloeistof (een mengsel van formaldehyde en picrinezuur). De duur van de fixatie varieert naar gelang van het volume van de monsters (van enkele uren voor een klein biopsiefragment tot verscheidene weken voor volledige menselijke hersenen).
Aangezien de fixatie bedoeld is om de cel- en weefselstructuren te immobiliseren in een toestand die hun levende toestand zo dicht mogelijk benadert, moet het fixeermiddel een snelle en homogene penetratie hebben, geen weefselretractie geven, latente intracellulaire organellen en structuren onthullen, de verplaatsing van oplosbare bestanddelen zoals glycogeen vermijden, de activiteit van bepaalde enzymen behouden en in principe de zichtbare elementen op de vitale kleuring mogelijk maken. Kortom, de fixatie mag geen artefacten veroorzaken en moet zorgen voor het behoud en het nauwkeurige beeld van weefsel en cellen.
Er zijn 2 soorten fixatieven:
- die welke snel doordringen en langzaam fixeren, zoals Formol,
- die welke langzaam doordringen en snel fixeren, zoals de Bouin.
Ook is Formol het meest geschikt voor grote stukken, terwijl de Bouin geschikt is voor kleine stukken.
