Chromosoomtellingsprobes zijn ontworpen voor identificatie en telling van menselijke chromosomen in cellen in de interfase en als aanvulling op de standaard karyotypering in metafasen. Deze probes produceren scherpe, heldere signalen die specifiek zijn voor elk afzonderlijk chromosoom. 

Aangezien verschillende chromosomen dezelfde repetitieve sequenties delen, wat resulteert in kruishybridisatiesignalen, kunnen zij niet worden onderscheiden met centromeer-specifieke probes. In plaats daarvan kunnen deze chromosomen worden geïdentificeerd door direct gelabelde specifieke sondes die in de nabijheid van de respectieve satelliet-DNA-sequenties of andere chromosoomspecifieke loci hybridiseren.

De 13q12-sonde is ontworpen om te hybridiseren in de nabijheid van centromeer 13 op 13q12.11. Aangezien chromosomen 13 en 21 dezelfde herhalende sequenties hebben, kunnen zij niet worden onderscheiden met probes die centromeer-specifieke herhalingen detecteren.  Het verlies van chromosoom 13q wordt geassocieerd met de RB1 (een tumorsuppressorgene gelokaliseerd op 13q14) gen deletie die voorkomt in ongeveer 30% van de glioblastoom gevallen, maar ook bij vele andere vormen van kanker. Het gebruik van de 13q12-sonde samen met andere relevante markers (bv. 1p36.3, 19q13, 9p21.3) is belangrijk in de complexe diagnostiek van kwaadaardige gliomen.