Elk immunoglobulinemolecuul bestaat uit twee identieke zware ketens en twee identieke lichte ketens. Er zijn twee soorten lichte ketens, namelijk kappa en lambda. Het antilichaam tegen de lambda lichte keten labelt B-lymfocyten en plasmacellen die lambda lichte keten tot expressie brengen. Andere cellen kunnen ook lambda lichte keten tot expressie brengen door niet-specifieke opname van immunoglobuline. Anti-lambda herkent oppervlakte-immunoglobuline op normale en neoplastische B-cellen, en is aangewezen als potentieel hulpmiddel bij de identificatie van leukemieën, plasmacytomen en bepaalde non-Hodgkin-lymfomen, waarbij de expressie van één lichte ketenklasse beperkt is. De bepaling van de lichtketenverhouding is van cruciaal belang bij de evaluatie van B-cel neoplasma's, aangezien de meerderheid van de B-cel lymfomen ofwel kappa ofwel lambda lichte ketens tot expressie brengt, terwijl een mengsel van kappa en lambda kenmerkend is voor reactieve proliferaties. In paraffine-embedded weefsel vertoont Anti-Lambda een sterke kleuring van lambda-positieve plasmacellen, alsmede cellen die exogene immunoglobulinen hebben opgenomen.