Stabiele cellen, ook wel cellijnen genoemd, zijn homogene populaties cellen die in het laboratorium geselecteerd en gekweekt worden omdat ze zich onbeperkt kunnen delen. In tegenstelling tot primaire cellen kunnen deze cellijnen zich onbeperkt delen en zijn ze vaak afgeleid van tumorcellen. Ze worden gebruikt in een verscheidenheid aan cellulaire en moleculaire biologische onderzoekstoepassingen. Stabiele cellijnen zijn een waardevol hulpmiddel voor het bestuderen van de cellulaire en moleculaire mechanismen die betrokken zijn bij verschillende biologische processen en voor het testen van de werkzaamheid van nieuwe medicijnen. Ze worden ook gebruikt om het gedrag van cellen in vivo te modelleren en om de processen van neoplastische transformatie te begrijpen. De eigenschappen van gekweekte cellen zijn het resultaat van hun oorsprong en hun vermogen om zich aan te passen aan de kweekomstandigheden. Stabiele cellijnen worden veel gebruikt in biomedisch onderzoek om de effecten van nieuwe medicijnen, cosmetica en chemicaliën te bestuderen, ziektemechanismen te begrijpen en nieuwe therapieën te ontwikkelen, en ze worden gebruikt als controle in onderzoeksexperimenten om de resultaten verkregen met abnormale of gemodificeerde cellen te vergelijken.