Het pericard is een dubbele wandzak die het hart en de wortels van de grote bloedvaten bevat. Het bestaat uit een oppervlakkige laag, het vezelige pericard, en een diepe laag, het serosale pericard. Het serosale pericard bestaat op zijn beurt uit twee lagen: de pariëtale laag naar buiten en de viscerale laag naar binnen. Deze twee lagen worden gescheiden door een virtuele pericardiale holte die de pericardiale vloeistof bevat.

Pericardiale fibroblasten (PcF) zijn het belangrijkste celtype van het pericard. Ze produceren collageen en helpen bij het vormen van het dunne maar sterke pericard, dat dient als een beschermende zak voor het hart door structurele ondersteuning en smering te bieden en overmatige uitzetting van het hart te voorkomen. Gedereguleerde activatie en proliferatie van PcF, collageen- en fibrineafzetting, chronische ontsteking en littekenvorming worden in verband gebracht met constrictieve pericarditis, waarbij de verharding van het pericard uiteindelijk voorkomt dat het hart zich uitzet. De verbanden tussen fibroblastactivatie en immunomodulatie maken PcF-culturen tot een nuttig hulpmiddel voor het bestuderen van progressieve scleroserende pericarditis.