Glycophorine A, ook bekend als CD235a of erytrocytenmarker, is het belangrijkste intrinsieke membraaneiwit van de erytrocyt. Het N-terminale geglycosyleerde segment, dat buiten het erytrocytmembraan ligt, heeft MN-bloedgroepreceptoren. Het is belangrijk voor de functie van SLC4A1 en vereist voor de hoge activiteit van SLC4A1. Glycophorine A kan betrokken zijn bij de translocatie van SLC4A1 naar de plasmamembraan. Het is een receptor voor het influenzavirus en Plasmodium falciparum erytrocytenbindend antigeen 175 (EBA-175); binding van EBA-175 is afhankelijk van siaalzuurresiduen van de O-gekoppelde glycanen. Glycophorine A komt uitsluitend tot expressie op erytroïde cellen en hun voorlopers. Het is een nuttige marker voor de identificatie van erytroïde differentiatie in hematopoïetische maligniteiten.