Een fluorometer is een geavanceerd instrument dat is ontworpen om de fluorescentie te meten die door een monster wordt uitgezonden nadat het is geprikkeld door een specifieke golflengte van licht. Dit apparaat is van cruciaal belang in verschillende wetenschappelijke gebieden, waaronder biochemie, milieumonitoring en medische diagnostiek, waar het helpt bij het kwantificeren van de aanwezigheid en concentratie van fluorescerende moleculen, bekend als fluoroforen.

Werkingsprincipe

Fluorescentie treedt op wanneer een stof licht absorbeert bij een bepaalde golflengte en het bij een langere golflengte opnieuw uitzendt. Een fluorometer bestaat meestal uit verschillende belangrijke componenten:

• Lichtbron: Vaak een xenonlamp of laser die het excitatie-licht levert.
• Monochromatoren of filters: Deze selecteren de specifieke golflengten van licht die worden gebruikt voor excitatie en emissie. Filterfluorometers gebruiken optische filters, terwijl spectrofluorometers monochromatoren gebruiken voor meer flexibiliteit in de golflengtekeuze.
• Monsterhouder (Cuvet): Dit is waar het monster voor analyse wordt geplaatst. Het moet zijn gemaakt van materialen die niet fluoresceren bij de gebruikte golflengten.
• Detector: Meestal een fotomultiplierbuis (PMT) of een charge-coupled device (CCD), die de intensiteit van de uitgezonden fluorescentie meet.

Soorten fluorometers

Er zijn twee hoofdtypen fluorometers:

• Filterfluorometers: Deze zijn doorgaans goedkoper en gebruiken vaste optische filters om excitatie- en emissiegolflengten te selecteren. Ze zijn eenvoudiger, maar bieden minder gevoeligheid en resolutie in vergelijking met spectrofluorometers.
• Spectrofluorometers: Deze gebruiken monochromatoren om golflengten te selecteren, wat meer flexibiliteit en gevoeligheid biedt. Ze kunnen worden afgesteld op een breed scala aan golflengten, waardoor ze geschikt zijn voor complexere analyses.

Toepassingen

Fluorometers worden veel gebruikt in:

• Biologisch onderzoek: Voor het kwantificeren van nucleïnezuren en eiwitten in monsters, vaak bij zeer lage concentraties (tot delen per biljoen).
• Milieumonitoring: Voor het detecteren van verontreinigende stoffen of het monitoren van biologische processen in ecosystemen.
• Medische diagnostiek: In assays die een hoge gevoeligheid vereisen voor het detecteren van specifieke biomoleculen.
• Industriële toepassingen: Zoals kwaliteitscontrole in farmaceutische en voedselproducten.