Het BCL2L1-gen (BCL2-like 1, ook bekend als BCLX) ligt in het chromosoomgebied 20q11.21 en codeert voor een anti-apoptotisch eiwit dat behoort tot de BCL2-familie. Deze genen zijn betrokken bij een groot aantal cellulaire activiteiten, waaronder de ontwikkeling van lymfocyten en hematopoëse. BCL2L1 amplificaties zijn gerapporteerd in verschillende menselijke kankers waaronder long-, eierstok-, borst-, melanoom- en hematologische maligniteiten. Overexpressie van BCL2L1 vermindert MYC-geïnduceerde apoptose in geïmmortaliseerde bronchiale epitheelcellen. Bovendien worden BCL2L1 amplificaties gevonden in vele tumorcellijnen met resistentie tegen chemotherapeutische middelen. Targeting van de eiwitten van de BCL2-familie met kleine niet-peptidische verbindingen, de zogenaamde BH3-mimetica, wordt momenteel onderzocht in klinische proeven. De identificatie van BCL2L1-amplificaties door fluorescentie in situ hybridisatie en de remming van BCL2L1-signalering kunnen dus van therapeutisch belang zijn voor verschillende soorten tumoren.