Het door het BCL2L1 (voor BCL2-like 1) gen gecodeerde eiwit behoort tot de BCL-2 eiwitfamilie. Leden van de BCL-2 familie vormen hetero- of homodimeren en fungeren als anti- of pro-apoptotische regulatoren die betrokken zijn bij een groot aantal cellulaire activiteiten. De door dit gen gecodeerde eiwitten bevinden zich in de buitenste mitochondriale membraan, en er is aangetoond dat zij de opening van het buitenste mitochondriale membraankanaal (VDAC) reguleren. VDAC regelt het mitochondriaal membraanpotentieel, en regelt zo de productie van reactieve zuurstofsoorten en het vrijkomen van cytochroom C door mitochondriën, die beide de krachtige veroorzakers zijn van celapoptose. Alternatieve splicing resulteert in meerdere transcriptvarianten die coderen voor twee verschillende isovormen. De langere isovorm werkt als een apoptotische remmer en de kortere isovorm werkt als een apoptotische activator. Het BCL2L1-gen is betrokken bij borstkanker, carcinoom (meervoudig), leukemie (meervoudig) en pancreaskanker.