Cytolytische activiteit is een belangrijk proces voor het elimineren van intracellulaire pathogenen en kankercellen. Dit proces wordt uitgevoerd door verschillende immuuneffectormechanismen, waaronder natural killer leukocyten (NK). NK-activiteit wordt vergemakkelijkt door niet-specifieke lysis van doelen die geïnfecteerd zijn met NK-receptoren, of door de FcγII-receptor (CD16), die IgG herkent dat gebonden is aan specifieke antigenen op het celoppervlak van het doelwit. NK-cellen kunnen ook apoptose in doelcellen induceren. De activiteit van natural killer cellen en hun effect op doelcellen worden vaak bestudeerd in immunomodulatie-experimenten.
Flowcytometrietests zijn ontwikkeld om enkele van de moeilijkheden te overwinnen die geassocieerd worden met oudere assays zoals lactaatdehydrogenase en 51 Cr-afgiftetests.
CFSE, een groen fluorescerende membraankleurstof, wordt gebruikt om een groene fluorescentiekarakteristiek aan de doelcelpopulatie te geven. De niet-gemarkeerde effectorcellen worden vervolgens toegevoegd en geïncubeerd met de doelcellen.
Aan het einde van de incubatie wordt het tweede reagens, 7-aminoactinomycine D (7-AAD), een fluorescerende rode kleurstof, toegevoegd om alle necrotische cellen te kleuren door binding aan het DNA van cellen met membraandesgeneratie.
Aangezien alle doelcellen in eerste instantie gelabeld zijn met CFSE fluorescent groen en de effectorcellen niet, kunnen deze twee populaties gemakkelijk onderscheiden worden. Controlepopulaties worden gebruikt om de flowcytometer te compenseren. Een juiste synchronisatie van de flowcytometer maakt gemakkelijk onderscheid tussen levende en necrotische cellen in een enkele monsterbuis.