Kristallisatie is meestal de bottleneck bij membraneiwitonderzoek. Temperatuur, zout- en detergentconcentraties beïnvloeden het kristallisatieproces. Het bepalen van de voorwaarden die nodig zijn om één eiwit te kristalliseren, geeft weinig inzicht in de voorwaarden die nodig zijn om een ander eiwit te kristalliseren. Het proces is werkelijk meer een kunst dan een wetenschap. Lipidische Kubieke Fase (LCP) belooft de kristallisatiebottleneck te verwijderen. Het Anatrace LCP-productassortiment omvat zowel monooleïne- als monopalmitoleïneproducten. Beide moleculen hebben de mogelijkheid om in een waterige oplossing zelf een roosterstructuur te vormen. Concepueel bestaat het rooster uit een quasi-lipide fase en kanalen. Terwijl de quasi-lipidecomponent eiwitten suspendert en chemisch vergelijkbaar is met een lipide dubbellaag, laten de kanalen wateroplosbare stoffen door het rooster passeren. De meerlaagse roosterstructuur zelf fungeert als een val en beperkt elk membraaneiwit dat erin glijdt of diffundeert. Binnen het rooster kunnen eiwitten lateraal door de structuur diffunderen, en dit proces helpt bij het scheiden van wateroplosbare onzuiverheden die de kristallisatie beïnvloeden. Zodra de eiwitten in het rooster zijn gesuspendeerd, mag de waterige oplossing verdampen, en de gevangen eiwitten bereiken uiteindelijk de benodigde oververzadigde toestand. Op dit punt levert de roosterstructuur één laatste belangrijke dienst. De LCP beperkt de beweging van eiwitten en creëert de orde die nodig is voor de kristalgroei om te beginnen.