Chemotaxis-glaasjes

Chemotaxis, ook wel chemotaxis genoemd, is de manier waarop cellen bewegen in reactie op aanwezige chemicaliën. Deze chemicaliën worden chemoattractanten genoemd wanneer ze aantrekken. Een van de bekendste voorbeelden van chemotaxis is het aantrekken van zaadcellen die daartoe in staat zijn naar de oöcyt door een concentratiegradiënt van een chemoaantrekkend middel dat door de oöcyt zelf wordt afgescheiden.
Maar er zijn ook chemische stoffen die het doelorganisme kunnen afstoten, bekend als chemoaantrekkers. Het vinden van voedsel (bijv. glucose) door zich naar de hoogste concentratie te verplaatsen is erg belangrijk voor bacteriën, evenals het vermijden van schadelijke stoffen (zoals fenol).
Chemotaxis komt voor bij zowel eukaryoten als prokaryoten. Er is een breed scala aan technieken beschikbaar om de chemotactische activiteit van cellen en het chemoattractieve of chemorecaller karakter van liganden te bepalen. De basisvereisten voor metingen zijn

• dat de concentratiegradiënt zich relatief snel kan ontwikkelen en lang in het systeem kan blijven.
• dat chemotactische en chemokinetische activiteiten te onderscheiden zijn.
• de migratie van de cellen is vrij in de twee tegenovergestelde richtingen langs de as van de concentratiegradiënt
• dat de gedetecteerde respons het resultaat is van actieve celmigratie.