• Eenvoudige immunodiffusie (Oudin-techniek) waarbij een van de twee reagentia gefixeerd blijft (het antigeen of het antilichaam) en het andere reagens beweegt.
• Dubbele immunodiffusie (Ouchterlony-techniek) waarbij antigeen en antilichaam vrij naar elkaar toe kunnen bewegen.

 

Met de immunodiffusietest (ID), ook wel Ouchterlony-test genoemd, kan antigeen worden opgespoord. Immunodiffusie verwijst naar de beweging van het antigeen of het antilichaam of van zowel het antigeen als de antilichaammoleculen in een diffusiemedium.

 

Het is een methode van immunodiffusie met gel: de oplossingen die in de in de gel gegraven putjes terechtkomen, verspreiden zich homogeen in alle richtingen rond het putje. Twee diffusieringen kunnen dus met elkaar in contact komen wanneer zij voldoende zijn gevorderd. Deze contactzone blijft onzichtbaar als er geen reactie is tussen de twee oplossingen. Als er een reactie tussen de oplossingen is, ontstaat een met het blote oog zichtbare neerslagboog. Dit is het gevolg van de interactie tussen vele antilichamen en specifieke antigenen, waardoor immuuncomplexen worden gevormd. De reactietijd bedraagt ongeveer 24 uur.