Immunodiffusie (ID) Assay

 

• Eenvoudige immunodiffusie (Oudin-techniek) waarbij een van de twee reagentia gefixeerd blijft (het antigeen of het antilichaam) en het andere reagens beweegt
• Dubbele immunodiffusie (Ouchterlony-techniek) waarbij antigeen en antilichaam vrij naar elkaar toe bewegen.

 

De immunodiffusietest (ID-test), ook wel Ouchterlony-test genoemd, maakt antigeendetectie mogelijk. Immunodiffusie verwijst naar de beweging van het antigeen of antilichaam of zowel antigeen- als antilichaammoleculen in een diffusieondersteunend medium.

 

Het is een methode van gelimmunodiffusie: de oplossingen in de putjes die in de gel gegraven zijn, diffunderen homogeen in alle richtingen rond het putje. Twee diffusieringen kunnen dus met elkaar in contact komen als ze voldoende gevorderd zijn. Deze contactzone blijft onzichtbaar als er geen reactie is tussen de twee oplossingen. Als er een reactie is tussen de oplossingen, wordt er een met het blote oog zichtbare neerslagboog gevormd. Dit is te wijten aan de interactie tussen vele antilichamen en specifieke antigenen, wat resulteert in de vorming van immuuncomplexen. De reactietijd is ongeveer 24 uur.