Baarmoederhalskanker

Identificatie van markergenen van baarmoederhalskanker voor FISH en CISH

Baarmoederhalskanker is kanker die ontstaat in de baarmoederhals. Het is te wijten aan de abnormale groei van cellen die het vermogen hebben om binnen te dringen of uit te zaaien naar andere delen van het lichaam. In een vroeg stadium zijn er meestal geen symptomen. Latere symptomen kunnen abnormale vaginale bloedingen, bekkenpijn of pijn tijdens het vrijen zijn. Hoewel bloeden na het vrijen niet ernstig hoeft te zijn, kan het ook wijzen op de aanwezigheid van baarmoederhalskanker.
 
In meer dan 90% van de gevallen lijkt een infectie met het humane papillomavirus (HPV) betrokken te zijn bij de ontwikkeling; de meeste mensen die een HPV-infectie hebben gehad, ontwikkelen echter geen baarmoederhalskanker. Andere risicofactoren zijn roken, een zwak immuunsysteem, anticonceptiepillen, op jonge leeftijd beginnen met seks en veel seksuele partners, maar deze zijn minder belangrijk. Baarmoederhalskanker ontwikkelt zich meestal uit precancereuze veranderingen over een periode van 10 tot 20 jaar. Ongeveer 90% van de gevallen van baarmoederhalskanker zijn plaveiselcelcarcinomen, 10% zijn adenocarcinomen en een klein aantal zijn andere typen.[8] De diagnose wordt meestal gesteld door baarmoederhalsscreening gevolgd door een biopsie. Daarna wordt medische beeldvorming gedaan om te bepalen of de kanker is uitgezaaid of niet.