Menselijke normale foetale hersenen

/fichiers/Fotolia_32651771_XS.jpg

Totaal hersenen

Weefselsecties
DNA
RNA
Eiwitten
Andere

HERSEN

In de anatomie van gewervelde dieren is de hersenstam (of hersenstam) het achterste deel van de hersenen, grenzend aan en structureel ononderbroken met het ruggenmerg. Het wordt meestal beschreven als bestaande uit de medulla oblongata (myelencephalon), pons (deel van het metencephalon) en middenhersenen (mesencephalon). Minder vaak worden delen van het diencephalon meegerekend. De hersenstam levert de belangrijkste motorische en sensorische innervatie aan het gezicht en de nek via de hersenzenuwen. Hoewel klein, is dit een uiterst belangrijk deel van de hersenen omdat de zenuwverbindingen van de motorische en sensorische systemen van het hoofdgedeelte van de hersenen naar de rest van het lichaam door de hersenstam lopen. Dit omvat de corticospinale tractus (motorisch), de achterste kolom-mediale lemniscus tractus (fijne tastzin, trillingsgevoel en proprioceptie) en de spinothalamus tractus (pijn, temperatuur, jeuk en ruwe tastzin). De hersenstam speelt ook een belangrijke rol in de regulatie van hart- en ademhalingsfuncties. De hersenstam regelt ook het centrale zenuwstelsel en speelt een centrale rol bij het in stand houden van het bewustzijn en het reguleren van de slaapcyclus. De hersenstam heeft veel basisfuncties zoals hartslag, ademhaling, slapen en eten.

Weefselsecties
DNA
Eiwitten

KEREBELLUM
Het cerebellum (Latijn voor kleine hersenen) is een hersengebied dat een belangrijke rol speelt in de motorische controle. Het kan ook betrokken zijn bij sommige cognitieve functies zoals aandacht en taal, en bij het reguleren van angst en plezier reacties, maar de bewegingsgerelateerde functies zijn het meest solide vastgesteld. Het cerebellum initieert geen beweging, maar draagt bij aan coördinatie, precisie en nauwkeurige timing. Het ontvangt input van zintuiglijke systemen van het ruggenmerg en van andere delen van de hersenen en integreert deze input om de motorische activiteit nauwkeurig af te stemmen. Vanwege deze fijnafstemmingsfunctie veroorzaakt schade aan het cerebellum geen verlamming, maar wel stoornissen in fijne bewegingen, evenwicht, houding en motorisch leren.

Weefselsecties
RNA
Eiwitten

DIENCEPHALON

Het diencephalon ("tussenhersenen") is het gebied van de neurale buis van gewervelde dieren waar de achterste structuren van de voorhersenen ontstaan. Tijdens de ontwikkeling ontwikkelen de voorhersenen zich vanuit het prosencephalon, het voorste blaasje van de neurale buis dat later zowel het diencephalon als het telencephalon vormt. Bij volwassenen verschijnt het diencephalon aan de bovenkant van de hersenstam, tussen de grote hersenen en de hersenstam. Het bestaat uit vier verschillende componenten: de thalamus, de subthalamus, de hypothalamus en de epithalamus.

Weefselsecties
DNA
RNA
Eiwitten

VOORSTE LOB

De frontale kwab is een gebied in de hersenen van zoogdieren, gelegen aan de voorkant van elke hersenhelft en geplaatst anterior aan (voor) de pariëtale kwab en superieur en anterior aan de temporale kwabben. Het is gescheiden van de pariëtale kwab door een ruimte tussen de weefsels genaamd de centrale sulcus, en van de temporale kwab door een diepe plooi genaamd de laterale (Sylviaanse) sulcus. De precentrale gyrus, die de achterste grens van de frontale kwab vormt, bevat de primaire motorische cortex, die vrijwillige bewegingen van specifieke lichaamsdelen controleert.

Weefselsecties
DNA
RNA
Eiwitten

OCCIPITALE LOBE

De occipitale kwab is het visuele verwerkingscentrum van de hersenen van zoogdieren en bevat het grootste deel van de anatomische regio van de visuele cortex. De primaire visuele cortex is Brodmann-gebied 17, gewoonlijk V1 (visueel één) genoemd. Menselijk V1 bevindt zich aan de mediale zijde van de occipitale kwab binnen de calcarine sulcus; de volledige omvang van V1 loopt vaak door tot de achterste pool van de occipitale kwab. V1 wordt vaak ook gestreepte cortex genoemd omdat het te herkennen is aan een grote streep myeline, de Stria van Gennari. Visueel aangestuurde gebieden buiten V1 worden extrastriate cortex genoemd. Er zijn veel extrastatiale gebieden en deze zijn gespecialiseerd in verschillende visuele taken, zoals visuospatiale verwerking, kleurdiscriminatie en bewegingswaarneming. De naam is afgeleid van het bovenliggende occipitale bot, dat zijn naam ontleent aan het Latijnse oc- + caput, "achterhoofd".

Weefselsecties
DNA
RNA
Eiwitten

PARIETJES LOBE

De pariëtale kwab is een deel van de hersenen dat zich boven (superieur aan) de occipitale kwab en achter (posterieur aan) de frontale kwab bevindt. De pariëtale kwab integreert zintuiglijke informatie van verschillende modaliteiten en is met name bepalend voor ruimtelijke waarneming en navigatie. Het omvat bijvoorbeeld de somatosensorische cortex en de dorsale stroom van het visuele systeem. Dit stelt gebieden van de pariëtale cortex in staat om visueel waargenomen objecten in kaart te brengen in lichaamscoördinaatposities. De naam is afgeleid van het bovenliggende pariëtale bot, dat zijn naam dankt aan het Latijnse paries-, muur.

Weefselsecties
DNA
RNA
Eiwitten

TIJDELIJKE HAL

De temporale kwab is een gebied van de hersenschors dat zich bevindt onder de Sylvian kloof op beide hersenhelften van de hersenen van zoogdieren. De temporale kwab is betrokken bij auditieve perceptie en herbergt de primaire auditieve cortex. Het is ook belangrijk voor de verwerking van semantiek in zowel spraak als zicht. De temporale kwab bevat de hippocampus en speelt een belangrijke rol bij de vorming van het langetermijngeheugen.

Weefselsecties
DNA
RNA
Eiwitten