Hematologische kanker

B-cel chronische lymfocytische leukemie (B-CLL), ook wel chronische lymfoïde leukemie (CLL) genoemd, is de meest voorkomende vorm van leukemie (een vorm van kanker van de witte bloedcellen) bij volwassenen. CLL tast B-cellymfocyten aan, die ontstaan in het beenmerg, zich ontwikkelen in de lymfeklieren en normaal gesproken infecties bestrijden door antilichamen te produceren.

 

Bij CLL groeien B-cellen op een ongecontroleerde manier en hopen ze zich op in het beenmerg en het bloed, waar ze gezonde bloedcellen verdringen. CLL is een stadium van klein lymfocytair lymfoom (SLL), een type B-cel lymfoom dat zich voornamelijk in de lymfeklieren manifesteert. CLL en SLL worden beschouwd als dezelfde onderliggende ziekte, alleen met verschillende verschijningsvormen.

Multipel myeloom, ook bekend als plasmacel myeloom, is een kanker van plasmacellen, een type witte bloedcel dat normaal gesproken verantwoordelijk is voor de productie van antilichamen. In het begin zijn er vaak geen symptomen. In een gevorderd stadium kunnen botpijn, bloedingen, frequente infecties en bloedarmoede optreden. Complicaties kunnen amyloïdose zijn.

 

De oorzaak is over het algemeen onbekend. Risicofactoren zijn alcoholgebruik en obesitas. Het onderliggende mechanisme is dat abnormale plasmacellen abnormale antilichamen produceren die nierproblemen en te dik bloed kunnen veroorzaken. De plasmacellen kunnen ook een massa vormen in het beenmerg of zachte weefsels. Wanneer er slechts één massa aanwezig is, staat deze bekend als plasmacytoom, terwijl meerdere massa's bekend staan als multipel myeloom. De diagnose multipel myeloom wordt gesteld op basis van bloed- of urinetests waarbij abnormale antilichamen worden gevonden, een beenmergbiopsie waarbij kankerachtige plasmacellen worden gevonden en medische beeldvorming waarbij botlaesies worden gevonden. Een andere veel voorkomende bevinding is een hoog calciumgehalte in het bloed.

Burkitt lymfoom is een kanker van het lymfestelsel, met name van B-lymfocyten in het kiemcentrum. Het is vernoemd naar Denis Parsons Burkitt, een chirurg die de ziekte voor het eerst beschreef in 1958 tijdens zijn werk in equatoriaal Afrika.